Acınak

 Uzay karanlığında yüzen bir kürede yaşamak için gereksinimlerin her türüne rastlamadan önce, anne karnında nefes almadan iki yüz seksen gün uyumak! Yolcunun sevildiğini anlaması için de hangisinin daha şaşırtıcı olduğunu bilemeyeceği iki iç içe yuva. 

Bilgi eyleme dönüşmezse 'sıra dışı' zamanla sıradanlaşır, sonunda öykü olur. İlk yuvadan ayrıldı, akan ikinci yuvadan ayrılmadan farkındalığı yakalamalı. İki barınak da geçici. Geçici olan her nesneyi yok saymalı, varılacak asıl bağ tanımlanmalı. Taşlara yayılan inatçı yosunların bağlandığı gibi acınaklı bir yeri son konut edinmemeli. 

Varlık aşkın bir isteğin sonucu. Süreklilik onu gösterir. Seçmezler; yağmur toprağa iner, toprak her canlıya eli açıktır. Güneş yerleri aydınlatır, hava hep var. Bu koşulsuz iyilik, tarafından acınarak sevildiğin gizli özneden.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mānendikûh

Masal Dünyalarına Giriş

İkinci Doğa

Gizli Özne

1913 Tarihli bir öykü